ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ရာဇ၀င္

စကၤာပူေရာက္လာခါစက လူကလည္းလူငယ္ျဖစ္၊ သိပ္ၿပီးလည္းတက္ၾကြေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ျမန္မာေတြဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းေျပာၾကတာေတြကိုလည္း ရန္ကုန္မွာတုန္းကၾကားခဲ့ရေတာ့ ကိုယ့္အသိဥာဏ္လက္ေတာက္ေလာက္ကေလးနဲ႕ ကိုယ္ေနရတဲ့အသိုင္းအ၀ိုင္းေလးကို စည္းစည္းရံုးရံုး ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း လိမ္လိမ္မာမာနဲ႕ ျပႆနာမရိွေအာင္ေနမယ္လို႕ေတြးခဲ့ဘူးတာပါ။ အဲဒီလိုလည္းအတတ္ႏုိင္ဆံုးႀကိဳးစားခဲ့ဘူးပါတယ္။ ဒါမွန္ေသာသစၥာစကားပါ။ ေအာင္ျမင္တာ၊ မေအာင္ျမင္တာက ေတာ့ေနာက္ပိုင္းျဖစ္လာသမွ်ေပါ့ေလ။ သူမ်ားကိုေတာ့ အျပစ္မတင္ခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကလည္းခံစားမႈကို ေရွ႕တန္းတင္တတ္တဲ့၊ သိပ္ၿပီးခံစားလြယ္တဲ့သူျဖစ္ေနတာလည္း ေတာ္ရံုျပႆနာကိုခံႏိုင္ရည္မရိွခဲ့ဘူး။ ဘာမဆိုကိုယ္ခ်စ္တဲ့၊ ခင္တဲ့သူဆိုရင္ကိုယ့္ဘက္မွာရိွေစခ်င္တာမ်ိဳးကအစေပါ့။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မရဲ႕ခံယူခ်က္ကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မကကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူဆိုရင္ သူမွန္ေနရင္သူ႕ကိုေထာက္ခံမယ္။ သူမွားသြားရင္လည္း သူ႕ေရွ႕ကမားမားရပ္ၿပီး ျပႆနာကိုေျဖရွင္းမယ္။ သူ႕ကိုေတာ့ ပစ္မသြားဘူးဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မေတြ႕ဖူးတဲ့လူေတြကေတာ့ ကိုယ္မွားသြားရင္ နင္ျဖစ္နင္ခံ၊ နင္မလိမ္မာလို႕ဆိုတာမ်ိဳးေတြျဖစ္ေနတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ျပႆနာတစ္ခုကိုအတူတြဲရင္ဆုိင္ရေလာက္ေအာင္ ကိုယ့္အေပၚသံေယာဇဥ္မရိွတာလညး္ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မွာေပါ့။
ခုနကေျပာလက္စအေၾကာင္းကိုဆက္ေျပာရရင္အဲဒီလိုနဲ႕ကၽြန္မစကၤာပူေရာက္ၿပီးမၾကာခင္မွာပဲ ရိွေနၿပီးသား senior အစ္ကို၊ အစ္မေတြေရာ၊ အခုမွေရာက္လာတဲ့ကၽြန္မတို႕ Program ႏွစ္ခုကေမာင္ႏွမေတြအားလံုးနဲ႕ပါသိသြားတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အဲဒီမူလရိွေနၿပီးသားေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြထဲမွာပဲ Program ၂ခုရိွပါတယ္။ ကၽြန္မနဲ႕ Program တစ္ခုတည္းက senior ေတြရယ္၊ တျခား Program တစ္ခုကေက်ာင္းသားေတြရယ္ပါ။ အဲဒီတျခား Program ကေမာင္ႏွမေတြလို႕သာေျပာရတာပါ။ Management ပိုင္းသင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတြ႕အႀကံဳဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရိွၿပီးသား မွဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕၀င္ခြင့္ရတဲ့သူေတြပါ။ လူႀကီးေတြေပါ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ၂ေယာက္ရိွတာမွာ အစ္ကုိတစ္ေယာက္နဲ႕ တျခားတစ္ေယာက္ကကၽြန္မနဲ႕ဆို ကၽြန္မအေမထက္ေတာင္ႀကီးတဲ့ ႀကီးေဒၚအရြယ္ပါ။ ႀကီးေဒၚပဲထားလိုက္ၾကပါစို႕။ အဲဒီႀကီးေဒၚတို႕ႏွစ္ေယာက္က စကၤာပူမွာ ၆လ၊ အေမရိကားမွာ ၆လေနရမွာဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႀကီးေဒၚတို႕ရဲ႕စကၤာပူ၆လတန္းၿပီးလို႕ အေမရိကားသြားရမယ့္အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ႀကီးေဒၚကိုႏႈတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႕ေရာ၊ ဒီေက်ာင္းမွာရိွတဲ့ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြ Gathering အေနနဲ႕ပါ သူ႕အိမ္မွာတစ္ခုခုလုပ္စားၾကမယ္စီစဥ္ၾကတယ္။ သူက မုန္႕ဟင္းခါးခ်က္ေကၽြးမယ္။ က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ မုန္႕ေတြ၊ အေအးေတြယူလာၾကမယ္ေပါ့။ တိုတို ေျပာရရင္သူ႕အိမ္ကိုေရာက္ၿပီး စကားေတြဘာေတြေျပာၾကရင္းနဲ႕ကၽြန္မ ေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းကို ႀကီးေဒၚက စိတ္ကြက္သြားတယ္။ ကၽြန္မဘာစကားမွရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း မေျပာလိုက္ဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္ သူကကၽြန္မကို “သမီးစကားေျပာတာသိပ္ရိုင္းတာပဲ။ အန္တီကအိမ္ေဖာ္မဟုတ္ဘူး။ အန္တီကဒါမ်ိဳးအန္တီသားသမီးေတြေတာင္ လက္ခံတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္အငယ္ဆံုး ဆိုၿပီး အားလံုးကိုဗိုလ္က်လို႕ ရမယ္လို႕ေတာ့သတ္မွတ္မထားနဲ႕”တဲ့။ သူေျပာတဲ့စကားအတိအက်ပါ။ ကၽြန္မဘာေျပာလိုက္တယ္ဆိုတာကို အဲဒီ၀ိုင္းမွာၾကားလိုက္သူက အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပါ။ သူကလည္းကၽြန္မေျပာတာ လြန္တဲ့စကားမဟုတ္မွန္းသိတယ္။ ၀ုိင္းထဲကက်န္တဲ့သူဘယ္သူမွ ကၽြန္မေျပာတာကိုမၾကားလုိက္ဘူး။ သူထၿပီး ရႈးရႈးရွားရွားလုပ္မွ အကုန္လံုးက အံ့ၾသကုန္ၾကတာ။ ကၽြန္မ မိေကာင္းဖခင္သားသမီးပါ။ သူအဲဒီလိုမေန႕တစ္ေန႕ကမွ ေတြ႕ၾကတဲ့ သူစိမ္းေတြေရွ႕မွာထေျပာရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မမိုက္ရိုင္းေသာ၊ လြန္က်ဴးေသာ စကားတစ္ခြန္း မွေျပာခဲ့တာအမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မခံလိုက္ရတယ္။ ကၽြန္မအဲဒီေန႕က ဘာမုန္႕မွေတာင္မစားလိုက္ဘဲ အစ္မတစ္ေယာက္က သူ႕မိဘေတြအိမ္မွာက်န္ေနခဲ့လို႕ ေစာေစာျပန္မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မလည္းျပန္မယ္ဆိုၿပီး ထျပန္လာခဲ့တယ္။ ျပန္ခါနီးေတာင္ ႀကီးေဒၚအပါအ၀င္အားလံုးကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ ျပန္စဥ္းစားပါတယ္။ ကၽြန္မကိုသူဘာမေက်နပ္ဘူးလဲ။ စဥ္းစားလို႕မရပါဘူး။ ကၽြန္မကသိပ္သြက္ေနလုိ႕မ်ား သူ႕မ်က္စိထဲမွာၾကည္႕မရလို႕ ပဲ ဒီလိုလုပ္လိုက္သလားေပါ့။ ကၽြန္မမွားလို႕ လူႀကီးတစ္ေယာက္က ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆံုးမမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မဘက္ကေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံဖို႕အသင့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုသူအဲဒီလိုလုပ္လိုက္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ ကၽြန္မကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ၊ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႕မွသူ႕ကို ေလးစားၾကည္ညိဳဖြယ္ရာလူႀကီးတစ္ေယာက္လို႕ ျမင္လို႕ရမွာမဟုတ္ ေတာ့ပါဘူး။ တခါတေလကၽြန္မဆိုးတဲ့အခါ အစ္ကိုေတြကစၾကပါတယ္။ ဟာ ဒီအဘြားႀကီးကေတာ္ေတာ္ေရွ႕ေရးကို ႀကိဳျမင္တတ္တာပဲ။ အငယ္ဆံုးဆိုၿပီး အားလံုးကိုဗိုလ္က်မယ္ဆိုတာသိပ္မွန္တာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့စပါတယ္။ ကၽြန္မဘာမွမ ေျပာဘဲရယ္ေနေလ့ရိွေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့အဲဒီအေၾကာင္းေျပာတိုင္း စစ္ခနဲေပါ့။ သူ႕အိမ္ကကၽြန္မျပန္သြားတဲ့ညက ကၽြန္မကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးပါတယ္။ အဲဒါဒီေန႕မွစာအုပ္ထုတ္ေတာ့ေတြ႕လို႕ သမိုင္းေၾကာင္းေလးနဲ႕အတူ တင္ေပးလုိက္တာပါ။ ဖတ္ၾကည္႕ေပးၾကပါဦး။

ဧည္႕သည္ကို အိမ္ရွင္ မေစာ္ကားရ

အိမ္ရွင္ကို ဧည္႕သည္ကေစာ္ကားသတဲ့
အဖန္ဖန္ၾကားေနက်စကား
အခုေခတ္ေျပာင္းသြားၿပီ။

အိမ္ရွင္ကို ဧည္႕သည္ကေစာ္ကားေတာ့
အိမ္ထဲကႏွင္ထုတ္
မလာေအာင္လုပ္လို႕ရတယ္။

ဧည္႕သည္ကိုအိမ္ရွင္ကေစာ္ကားေတာ့
ဘာျပန္လုပ္မလဲ….
(ငါ) ခပ္ကုပ္ကုပ္ပဲျပန္ခဲ့တယ္။ ။
(၈-၈-၂၀၀၈)

ေမ့သမီး