Friday, May 8, 2009

အေမ့ထံမွစာ


ခ်စ္ရတဲ့ကေလးေရ

သားစာျမန္ျမန္မဖတ္ႏိုင္မွန္းသိလို႕ အေမဒီစာကို ခပ္ေႏွးေႏွးပဲေရးလိုက္ပါတယ္။

သားထြက္သြားတဲ့အိမ္မွာ အေမတို႕မေနၾကေတာ့ဘူး။ အေမတို႕ေနတဲ့ေနရာနဲ႕မိုင္ ၂၀အကြာမွာမေတာ္တဆထိခိုက္မႈေတြ အျဖစ္အမ်ားဆံုးလို႕ မင္းအေဖကသတင္းစာထဲမွာဖတ္ရလို႕ အေမတို႕အဲဒီေနရာကေျပာင္းလာတာပါ။ လိပ္စာကေတာ့ ပို႕ေပးလို႕မရဘူးသားေရ။ အေမတုိ႕မတိုင္ခင္ ဒီအိမ္မွာေနသြားတဲ့လူေတြက အိမ္နံပါတ္ကတ္ျပားကိုျဖဳတ္ယူသြားတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္တေနရာမွာ သူတို႕လိပ္စာအသစ္ေျပာင္းေနစရာမလိုဘူးေပါ့။

ဒီေနရာကေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ေတာင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစက္ကေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္သလားဆိုတာေတာ့ အေမသိပ္မေသခ်ာဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့တပါတ္က အေမအဲဒီစက္ထဲ အ၀တ္ေတြထည္႕ၿပီး ႀကဳိးကိုဆြဲလိုက္တာ အဲဒီအ၀တ္ေတြကိုေနာက္ထပ္မေတြ႕ရေတာ့တာ အခုထိပဲေလ။

ဒီမွာ ရာသီဥတုကသိပ္မဆိုးလွပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပါတ္က မိုး၂ခါပဲရြာတယ္။ ပထမတခါမိုးရြာေတာ့ ၃ရက္ၾကာၿပီး ဒုတိယတခါရြာေတာ့ ၄ရက္ၾကာတယ္ေလ။ မင္းပို႕ေပးေစခ်င္တဲ့ ကုတ္အက်ီ ၤကို ဒီအတိုင္းပို႕ရင္ေလးမယ္ ထင္တယ္လို႕ မင္းဦးေလးစတိဗ္ကေျပာလို႕ ၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီၾကယ္သီးေတြကိုေတာ့ ေဘးအိတ္ေတြထဲမွာထည္႕ေပးလိုက္ပါတယ္။

အသုဘျပင္ဆင္တဲ့အိမ္ကေန ပိုက္ဆံေတာင္းတဲ့စာထပ္ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ သူတို႕က မင္းအဘြားရဲ႕အုတ္ဂူဘိုး ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေပးစရာရိွတာကိုမေပးရင္ အဘြားႀကီးကို ျပန္ရွင္လာေအာင္လုပ္လိုက္မယ္တဲ့။

မေန႕ကေတာ့ ဂၽြန္သူ႕ကားေသာ့ကုိကားထဲမွာပိတ္မိသြားတယ္ေလ။ ငါတို႕အားလံုးစိတ္ပူသြားတာေပါ့။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ သူ႕မွာ အေမနဲ႕ ရွာဘီကုိကားအျပင္ေရာက္ေအာင္လုပ္ဖို႕ ၂နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္ေလ။

မင္းအမလည္း ဒီမနက္ပဲ ကေလးေမြးတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘာေလးလဲဆိုတာေတာ့ အေမမသိရေသးဘူး။ အဲဒီေတာ့ မင္းလည္း အေဒၚျဖစ္မလား၊ ဦးေလးျဖစ္မလားမသိေသးဘူးေပါ့။ တကယ္လို႕မိန္းကေလးျဖစ္ရင္ေတာ့ မင္းအမက အေမ့နာမည္ေပးမယ္လို႕ေျပာတယ္။ သူကအဲဒီကေလးကုိ အေမလို႕ေခၚမွာေပါ့။

မင္းဦးေလး ပိဒ္ေတာ့ၿပီးခဲ့တဲ့တပါတ္က ၀ီစကီကန္ထဲကိုျပဳတ္က်သြားတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက သူ႕ကိုဆြဲတင္ဖို႕ႀကိဳးစား ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္သူကအဲဒီလူေတြကိုျပန္ထုိးႀကိတ္ၿပီးေတာ့ ၀ီစကီအနစ္ခံသြားတယ္ေလ။ သူ႕ကိုမီးသၿဂိဳလ္တာ သံုးရက္ေတာင္ၾကာတယ္။

မင္းသူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ေတာ့ ကုန္ကားေမာင္းၿပီးတံတားကိုျဖတ္တယ္ေလ။ ရက္ဖ္ကကားေမာင္းတာေပါ့။ သူက ျပတင္းေပါက္ကေလွ်ာထြက္ၿပီး ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရကူးသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တျခားသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က ကားေနာက္ခန္းထဲမွာေလ။ သူတို႕ကေတာ့ ေနာက္အကာကုိခ်လို႕မရလို႕ ေရနစ္သြားၾကတယ္။

ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းမွမ်ားမ်ားစားစားေျပာစရာမရိွပါဘူးသားေရ။ ဘာမွလည္း ထူးထူးျခားျခားမျဖစ္ခဲ့ေတာ့ေလ။

စာႀကြင္း။ ။ အေမသားဆီပိုက္ဆံပို႕မလို႕ပဲ။ ဒါေပမယ့္ စာအိတ္ကပိတ္ၿပီးသြားၿပီ။

(အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အားလံုးကုိႏႈတ္ဆက္တဲ့အေနနဲ႕ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဟာသေလးကိုဘာသာျပန္ၿပီး တင္ေပးလုိက္တာပါ။ မူရင္းက ဒီမွာပါ။ အားလံုး တာ့တာ။ ျမန္မာျပည္ေရာက္မွျပန္ေတြ႕မယ္ေနာ္။)

9 comments:

မိုးျမင့္ေအာင္ said...

ရီစရာလည္းမေကာင္းဘူး

လင္းဒီပ said...

ေပါက္တီးေပါက္ရွာေတြ ဘယ္ကရတာလဲ...

အစ္ကိုလည္း လာမဆယ္နဲ႕ ဆိုျပီး ဝီစကီကန္ထဲ နစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာျပီ..

ရန္ကုန္ ဘာလို႕ျပန္မွာလဲေဟ့...။

ကိုလူေထြး said...

အားေပးေနပါတယ္..
ေနာက္လဲ အေျခအေနေပးရင္ လာေရးပါဦး..
အစအဆံုးဖတ္ရင္းနဲ ့ရီသြားပါတယ္..
ျပန္လာဦးမွာ မဟုတ္လား...

ကိုလူေထြး said...

ဖတ္လို ့ေကာင္းလို ့ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ဖတ္သြားတယ္...
ကြန္မင့္ေရးဦးမလို ့ဟာ Enter ေခါက္မိသြားလို ့ မေရးျဖစ္လိုက္ဘူး..

း)

T T Sweet said...

တကယ္ရယ္ရပါတယ္။ အဘြားၾကီးကို ၿပန္ရွင္လာေအာင္လုပ္လိုက္မွာ ဆိုေတာ႔ ရယ္လိုက္ရတာ။
ဒီေန႔အတြက္ ရယ္လိုက္ရလို႔ ေက်းဇူး။ အိမ္အလည္ခရီးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

Anonymous said...

ဟဟဟ .. ဘယ္ကမ်ား သြားရွာထားလဲ မသိ ... ေပါက္တီးေပါက္ကရ ဟာသေလး .. ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ သေဘာက်မိပါရဲ႕ ..

Phu Phu said...

ပိုက္ဆံပို့မလို့ပဲ စာအိတ္က ပိတ္ျပီးသြားျပီဆိုတာေလးကို သေဘာအက်ဆံုးပဲ... :D
ျမန္မာျပည္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစရွင္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အေမ့ကိုလြမ္းတဲ့ လူတေယာက္လည္းလာဖတ္တယ္ ညီမေလးေရ

ဖိုးဂ်ယ္ said...

အိမ္ျပန္၇ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေနတယ္ေပါ့ေလ း)