ရထားျဖင့္ခရီးသြားျခင္း

မနက္အေစာႀကီး ေနထြက္မလာခင္။

လြမ္းစရာေလးေနာ္။







ဒီေလွေတြနဲ႕လိုက္သြားရင္ဘယ္ေရာက္မလဲ မသိဘူးေနာ္။

တဲအိမ္ေလလား။ နိဗၺာန္လား။


ေက်းဇူးရွင္လူေတြနဲ႕ ေက်းဇူးရွင္တိရစာၦန္ေတြ။

သိပၸံေမာင္၀ရဲ႕ စကားအရဆုိရင္ေတာ့ ဒီလိုေက်ာင္းေလးမ်ိဳးက ေနာင္တခ်ိန္ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ မေပၚေပါက္လာဘူးလို႕ ဘယ္သူေျပာႏိုင္အံ့တည္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္....။




ဟသၤာတမေရာက္ခင္ နတ္ေမာ္ဆိုတဲ့ဘူတာနားမွာ ၿခံဳေတြၾကားထဲက ဘြားခနဲထြက္လာတာ ဘာႀကီးလဲလို႕...။

နည္းပညာတကၠသိုလ္ (ဟသၤာတ) ပါတဲ့။


ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုကတည္းက သူ႕အေရာင္ သူ႕အလွနဲ႕ဖမ္းစားခံခဲ့ရတာ။


သမုဒၵရာ ၀မ္းတထြာ။
သင္ဦးခ်၍အမွ်ေ၀ရာ ေစတီသာႏွင့္......။


ဒါက Upper လို႕ေခၚတဲ့ ပထမတန္းတြဲေနာ္။ အခ်ဥ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ။

ေဘးပတ္၀န္းက်င္က စိမ္းစိမ္းစိုစိုရႈခင္းေတြၾကည္႕ၿပီး ပုခက္လႊဲသလိုဟုိဘက္ယိမ္းလိုက္ ဒီဘက္ယိမ္းလိုက္ နဲ႕ ဆင္မယဥ္သာသြားတဲ့အျမန္ရထားႀကီးကိုစီးမလား။ က်ည္ဆန္ေလာက္ျမန္တဲ့ အထဲကေရခဲစိမ္မ်က္ႏွာေတြပဲၾကည္႕လို႕ရတဲ့ ေဘးႏွစ္ဘက္ကေမွာင္ေမွာင္မည္းမည္း MRT ကိုစီးမလားဆိုရင္ အဲဒီဟသၤာတရထားကိုပဲဆယ္ခါျပန္စီးဦးမွာ။ (ဘာပဲေျပာေျပာ တူးဘစ္သီခ်င္းေတာင္ဆိုလို႕ ရေသးတယ္။ ဟိုဘက္တိုးလိုက္ ဒီဘက္တိုးလိုက္ တိုးရင္းနဲ႕စီးလိုက္ဆိုၿပီးေတာ့။)