Thursday, April 22, 2010

ေဖေဖ့ ဆံုးမစာ

ဒီရက္ပိုင္းအသစ္တင္ဖုိ႕ကလည္း လူကအရမ္းအလုပ္မ်ားေနတာ။ ဘေလာ့လည္ဖုိ႕ေတာင္ သိပ္အခ်ိန္မေပးႏိုင္။ သြားလည္ရင္လည္း မမန္႕ျဖစ္။ ေရးထားတာေတြလညး္ စိတ္တိုင္းမက်ေတာ့ မတင္ျဖစ္ေသးဘူး။ အဲေတာ့ အရင္တုန္းက တင္ဖုိ႕စဥ္းစားရင္းမတင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဖႀကီးဆီကဆံုးမစာကို တင္လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္စကၤာပူမွာ ေက်ာင္းလာတက္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ေဖႀကီးက စာအုပ္ေလးတအုပ္နဲ႕ ေျပာခ်င္တာေတြကိုေရးထားၿပီး ကိုယ့္ကုိေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို႕ေတာ့ေပးလိုက္တာပါ။ (အဲဒီတုန္းက ေဖႀကီးကတျခားၿမိဳ႕မွာ တာ၀န္က်ေန တာပါ။) အေဖတေယာက္ရဲ႕သမီးတေယာက္အေပၚ ေမတၱာနဲ႕ဆံုးမထားတဲ့စာကို ခ်စ္တဲ့သူေတြကို မွ်ေ၀တဲ့သေဘာပါ။ ရာဇ၀င္တြင္တဲ့စာမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့စာေလးပါ။ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တဲ့အခါတုိုင္း အေဖ့အဆံုးအမနဲ႕ မကိုက္ညီတဲ့ အျပဳအမူေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ၀မ္းနည္းမ်က္ရည္က်ခဲ့ရတာပါ။

သမီး

ဘ၀ကို မေမ့နဲ႕

ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုမေမ့နဲ႕

ေက်းဇူးရွင္ကို မေမ့နဲ႕

ရတနာသံုးပါး (ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ) ကိုမေမ့နဲ႕၊

သမီးရဲ႕ ပထမဆင့္ ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္သြားၿပီ၊ စကၤာပူမွာ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ရၿပီ။ တကၠသိုလ္မွာ စာေတာ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ သမီးရဲ႕ႀကိဳးစားမႈဟာ အတၱအက်ိဳးစီးပြားမျဖစ္ေစဘဲ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕ ကိုယ္စားျပဳတဲ့ လူတေယာက္အေနနဲ႕ ပညာေရးမွာေအာက္တန္းမက်ရေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႕အေရးႀကီးတယ္။

က်န္းမာေရးကိုလည္းအၿမဲဂရုစို္က္ပါ။ ဂရုစိုက္တယ္ဆိုတာက စားတဲ့ေနရာ၊ အိပ္တဲ့ေနရာ၊ သဘာ၀ရဲ႕ ရာသီဥတု စတာေတြနဲ႕ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေအာင္ေနတတ္ဖို႕ အၿမဲတမ္းကိုယ့္က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ျပဳျပင္ေနပါ။

စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မက်န္းမာခဲ့ရင္၊ စိတ္ထဲမွာ အလိုဆႏၵမျပည္႕ခဲ့ရင္၊ စိတ္ညစ္စရာေတြႀကံဳရရင္ ခ်က္ခ်င္း၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္တခုခုကို ရြတ္လိုက္ပါ။ အလြယ္ကူဆံုး သရဏဂံုသံုးပါးကို ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ပါ။

အခက္အခဲေတြ႕ရင္ “အ႒ာနေမတံ…” ကိုရြတ္ပါ၊ ေန႕စဥ္အနည္းဆံုး တစ္ေခါက္ရြတ္ပါ။ ေန႕စဥ္ ေမတၱာသုတ္၊ ရတနသုတ္ကို ရြတ္ပါ။ အခ်ိန္ရရင္ ျမန္မာလို ဦး၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ၏ အရပ္ (၁၀) မ်က္ႏွာ ေမတၱာပို႕ပါ။ စိတ္ၾကည္လင္လိမ့္မယ္။

“လုပ္တုိင္းမျဖစ္၊ စိတ္မညစ္နဲ႕” မၿမဲတဲ့ အနိစၥသေဘာ၊ ဆင္းရဲပူပန္ရတဲ့ဒုကၡသေဘာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တုိင္းမျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ဆႏၵအတုိငး္ မျပည္႕တဲ့၊ အနတၱသေဘာေတြ၊ ပင္ကိုယ္ကရိွေနတာ သဘာ၀အတိုင္းရိွေနတာ သိဖို႕လိုပါတယ္။

မိမိရဲ႕ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ထိန္းသိန္းေစာင့္ေရွာက္ပါ။ Morality is poor man’s capital. သူမ်ားထိန္းလို႕မရဘူး၊ ကိုယ့္ကိုယ့္ကို ထိန္းမွရတာ

“အေနအထိုင္ေရွးက်က်

အသိပညာေခတ္မီၾက”

ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈအရ ၀တ္စားဆင္ယင္မွႈကို ထိန္းသိမ္းပါ၊ ေဒသအလိုက္၀တ္စား ဆင္ယင္ရတာ ရိွေပမယ့္ လံုလံုၿခံဳၿခံဳ၀တ္ဆင္ပါ၊ မူးယစ္ေဆးကိုေရွာင္ပါ။

အသိပညာ၊ အတတ္ပညာနဲ႕ပတ္သက္ရင္ေခတ္ေနာက္မက်ေအာင္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားပါ။

ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့နဲ႕၊ စာကိုႀကိဳးစားပါ၊ စာေတာ္မွာ ကိုယ့္အတြက္ေနရာရသလို၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္လည္း ဂုဏ္တက္မွာ “ကမၻာမွာျမန္မာဆို” တဲ့ဂုဏ္သတင္းက်န္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။ အားလံုးနဲ႕သင့္ျမတ္ေအာင္ေပါင္းပါ၊ ဆက္ဆံပါ။

အိမ္ကိုသတိရတိုင္း ျမတ္စြာဘုရားဂုဏ္ေတာ္တခုကို ပြားမ်ားရြတ္ဆိုပါ။ စာဖတ္ပါ။ အျပင္ေတြကိုသိတ္မထြက္နဲ႕။

* ေဒါသကိုထိန္းပါ၊ ေဒါသျဖစ္ရင္ စိတ္ဆိုးရင္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားပါ။

* အသံုးနဲ႕ အျဖဳန္းကို နားလည္ပါ

သမီးရတဲ့ပိုက္ဆံကုိ လက္ထဲမွာလံုေလာက္ေအာင္ အၿမဲတမ္းပိုပိုလိုလိုသိမ္းထားပါ။ ေနာက္ေၾကာင္းကိုေတြးၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္မေနနဲ႕။ ကုိယ့္လက္ထဲမွာ ေငြအလံုအေလာက္ရိွမွလိုအပ္ရင္ လိုအပ္သလိုအသံုးခ်လို႕ရမွာ။

တကၠသိုလ္စည္းကမ္း အေဆာင္စည္းကမ္း အစရိွတဲ့ လိုက္နာရန္သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြကို ေလးေလးစားစားလိုက္နာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွမခ်ိဳးေဖာက္နဲ႕၊ စည္းကမ္းဆိုတာ လူ႕ရဲ႕တန္ဘိုးပဲ။ သူ႕ႏိုင္ငံရဲ႕ စည္းကမ္းေတြကို သိေအာင္လုပ္ၿပီး၊ ေလ့လာၿပီး လုိက္နာပါ။

အမ်ိဳးသမီးအေယာက္ ၁၀၀မွာ ၉၀ ေလာက္က ကိုယ့္ကုိကုိယ္အားမကိုးခ်င္ၾကဘူး။ ကိုယ့္မွာအစြမ္းအစမရိွသလိုေနၾကတယ္။ အရည္အခ်င္းရိွတဲ့ (ကိုယ္ကသတ္မွတ္တဲ့) ေယာက္်ားတေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ရင္ အဲဒီေယာက်္ားရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ၊ ကိုယ္ကေနာက္လိုက္တေယာက္အေနနဲ႕ ေနရတဲ့ (အပ်င္းထူတဲ့) ဘ၀နဲ႕ပဲေက်နပ္ေနၾကတာ၊ ပ်င္းတာနဲ႕၊ ေရာင့္ရဲလြယ္တာကို မခြဲျခားတတ္ဘူး။ ပ်င္းတာကို အလုပ္မလုပ္ခ်င္တာကို၊ မႀကိဳးစားခ်င္တာကိုပဲ ေရာက္တဲ့ဘ၀ေလးမွာ ေက်နပ္ၿပီးေရာင့္ရဲလြယ္တဲ့ တရားကိုလက္ကိုင္ထားေတာ့သလိုလို၊ မသိ မိုက္မဲမႈဆိုတဲ့ (အ၀ိဇၨာ) အသိတရားက ဖုနး္ကြယ္ဟန္ေဆာင္ ေနတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ကိုယ္မပါေစနဲ႕၊ ကမၻာမွာေယာက်္ားေတြနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး ဦးေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ေတြးေခၚဖန္တီးႏိုင္တဲ့ ပညာရွင္၊ ေခါင္းေဆာင္ေနရာ ေရာက္ေအာင္ရည္မွန္းခ်က္ထားၿပီး အၿမဲႀကိဳးစားပါ။

လူတေယာက္ဟာ ကိုယ္ကခ်မ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ့ရင္ မိမိေဆြမ်ိဳး၊ မိမိအသိုင္းအ၀ိုင္းကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္မယ္၊ မိမိပတ္၀န္းက်င္ကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္မယ္၊ မိမိရပ္ကြက္၊ မိမိႏိုင္ငံ၊ မိမိတုိင္းျပည္၊ တဆင့္ၿပီးတဆင့္ပံ့ပိုးကူညီႏုိင္မယ္၊ ဒါကိုပဲ လႈတာ၊ သဒၶါတရားလုိ႕ေခၚတာေပါ့၊ ကိုယ္က မႀကိဳးစားဘူး၊ ရရစားစားနဲ႕ ေက်နပ္အပ်င္းထူေနရင္ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကို ဘယ္လိုမွအက်ိဳးမျပဳႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ဒါေၾကာင့္ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကတၳစရိယ၊ ေလာကအတြက္၊ ဉာတတၳစရိယ ေဆြမ်ိဳးအက်ိဳးစီးပြားအတြက္၊ ဗုဒၶတၳစရိယဘုရားျဖစ္ဖို႕ က်င့္ခဲ့တာ

မိမိကုိယ္ကို အားကိုးရဲေသာ မိမိကံကိုအားကိုးႏိုင္ေသာလူျဖစ္ပါေစ…

ေဖႀကီး

ဒါေတြက ေဖႀကီးေရးေပးလိုက္တာ အကုန္ပါပဲ။ ဒီစာအုပ္ေလး ထည္႕ၿပီးၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္းလူႀကံဳရိွလို႕ စာနဲ႕ပစၥည္းထည္႕ေပးရင္ ေဖႀကီးကအထူးအေထြမမွာ ေတာ့ပါဘူး။ သမီးအတြက္တသက္လံုးစာ ေရးေပးလိုက္ၿပီးၿပီတဲ့။

5 comments:

ေမဓာ၀ီ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဆံုးမစကားေလးေတြ ညီမရယ္။
ညီမ ေဖေဖဆံုးမစကားေတြက ဟာကြက္ကို မရွိဘူး။ အိုင္ဒီယာလဲ ေကာင္းတယ္ေနာ္။ အဲဒီလို ထည့္ေပးဖို႔ စိတ္ကူးရွိတာေလ။
ဒီဆံုးမစကားေတြ ဖတ္ျပီးေတာ့ အမလဲ အေဖ့ကို သတိရသြားတယ္။ အေဖကေတာ့ အဲဒီလို စာအုပ္မေပးလိုက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အေမလာလည္တုန္းက ဆံုးမတဲ့ စာအရွည္ၾကီး တေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္။ ျပန္ျပန္ဖတ္ရင္ အားရွိသလိုပဲမို႔ သတိရတိုင္း ဖတ္ျဖစ္တယ္။ အေဖနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ တပတ္တခါ စကားေျပာျဖစ္ရင္ေတာ့ ဆံုးမလိုက္ တရားေဟာလိုက္နဲ႔ေပါ့။
အမလဲ ဒီလိုပါပဲ အေဖေျပာတာေတြကို လိုက္နာတာရွိသလို မလိုက္နာတာလဲ ရွိတယ္။

ညီမေလး မအားတဲ့ၾကားက အဖိုးတန္တဲ့ ဆံုးမစာေလး တင္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္။

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းလိုက္တာ လိုက္နာဖို႕က ညည္းတာဝန္ :)

kiki said...

ေမ့သမီးရဲ ့ ေဖၾကီး ဆံုးမစာ က တကဲ့ကို တသက္စာ လက္စြဲထားဖို ့လံုေလာက္တယ္...
အစ္မေတာ့ ဒီစာေလးဖတ္ရင္း မရွိေတာ့တဲ့ အေဖ့ကို သတိရ မိတယ္ ....
သမီးလိမၼာေလး ျဖစ္ပါေစ ေမ့သမီး ေရ ..

ခင္တဲ့
မကိ

kay said...

ေဖၾကီး စာေလးက.. ကြက္တိ ေလးပါပဲ..တကယ္ တသက္စာေပါ့ေလ..။
ေဖ့သမီး ေပါ့.. း)

စီဂီ်-၅၆ said...

‌ေကာင္းလိုက္တယ့္ စာပါ ညီမ။
အ‌ေဖခ်စ္တယ့္ သမီး‌ေကာင္းတစ္‌ေယာက္ျဖစ္ပါ‌ေစလို ့
အကို ဆု‌ေတာင္း‌ေပးလိုက္ပါတယ္။