တကယ့္တပ္မေတာ္သား

ကၽြန္မအေမနဲ႕တေက်ာင္းတည္းလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အမ်ိဳးသားကစစ္တပ္က တပ္ၾကပ္ႀကီးပါ။ သူကၽြန္မ ရန္ကုန္ကေနအိမ္တေခါက္ျပန္ေတာ့ ကၽြန္မကိုျမင္ဘူးခ်င္လို႕ဆို အိမ္ေရာက္လာပါတယ္။ စကားေျပာၾကရင္းနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြေျပာျဖစ္ၾကေရာ။ သူ႕ကိုစစ္တပ္ထဲမွာတခါတေလ လူသစ္ေတြအတြက္ စင္ေပၚတက္ၿပီး စည္းရံုးေရးစကား ေျပာခိုင္းပါသတဲ့။ အဲဒီမွာတခါသူကဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ “ငါတုိ႕သည္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ သစၥာကိုေစာင့္သိရိုေသပါမည္လို႕ သစၥာဆိုထားတာ။ ငါတုိ႕သည္ မည္သူမည္၀ါ၏သစၥာကိုေစာင့္သိပါမည္လို႕ ဆိုထားတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႕ ႏိုင္ငံသားရဲ႕အက်ိဳးကိုၾကည္႕ရင္ေတာ္ၿပီ” လို႕ေျပာခဲ့ပါသတဲ့။ အဲဒီေန႕ကသူ႕တပ္ရင္းမႈးေကာင္းလို႕ သူအလုပ္မျပဳတ္ေပမယ့္ ရာထူးလည္းတက္မလာေတာ့ဘူး။ သူ႕ကိုလည္း စည္းရံုးေရးအတြက္ တခါမွစင္ေပၚမတက္ခိုင္းေတာ့ဘူးတဲ့။ အဲဒီအခါမွ စစ္သားေတြဆိုေနရတဲ့ သစၥာအဓိဌာန္ကို ကၽြန္မေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားမိပါတယ္။ တကယ္ဆိုေနရတဲ့ စစ္သားေတြေရာအဲဒီဦးေလးလိုစဥ္းစားၾကည္႕ မိပါရဲ႕လား။ တကယ့္တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ရိွၾကပါရဲ႕လားလို႕။