မေလးရွားကစာအုပ္ဆိုင္နဲ႕ကၽြန္မရဲ႕အိပ္မက္

ေက်ာင္းမပိတ္ခင္ကတည္းက ခရီးေတြသြားမယ္ဆိုၿပီး စီစဥ္ထားတာ ဒီဇင္ဘာ ၄ရက္ေန႕မွာစာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ဗီယက္နမ္ကိုအလည္သြားတယ္။ ျပန္လာၿပီးတစ္ပါတ္ေလာက္ေနေတာ့ မေလးရွားကိုသြားတယ္။ ကြာလာလမ္ပူမွာပဲေနၿပီးၿမိဳ႕ကိုေလွ်ာက္ ပတ္ၾကည္႕ၾကတယ္။ မျပန္ခင္တစ္ရက္က်ေတာ့ Twin Tower လုိ႕နာမည္ႀကီးတဲ့ ကြာလာလမ္ပူရဲ႕ကမာၻေက်ာ္ Petronas Towers ကိုသြားလည္တယ္။ ဟိုတယ္ကထြက္တဲ့အခ်ိန္ေနာက္က်ေတာ့ Sky Bridge အတြက္မနက္ပိုင္းအသုတ္မမီေတာ့ဘူး။ ညေနအတြက္ လက္မွတ္ပဲရေတာ့တယ္။ ညေန ၅နာရီ ၁၅အေရာက္ျပန္လာတဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာမနက္ ၁၁နာရီေလာက္ပဲရိွေသးတယ္။ ဟုိတယ္ကိုလည္းျပန္မသြားခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႕ပဲေဘးမွာရိွတဲ့ KLCC Shopping Center ထဲကို၀င္ၾကတယ္။ အခ်ိန္ျဖဳန္းရင္းနဲ႕ တစ္ထပ္ၿပီးတစ္ထပ္တက္ ၾကည္႕ၾကတာေပါ့။ ေန႕လည္စာလညး္အဲဒီမွာပဲ စားၾကတယ္။ ေစ်း၀ယ္ဖို႕ကိုေတာ့ စိတ္ကူးထဲေတာင္မထည္႕ရဲဘူး။ မေလးရွားကပိုက္ဆံသိပ္မကုန္ဘူးလို႕ သြားဖူးတဲ့ အသိမိတ္ေဆြေတြေျပာတာနားေယာင္ၿပီး ပိုက္ဆံကိုအမ်ားႀကီး ထည္႕မလာမိဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္လာတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ဒီဇင္ဘာ၊ ခရစၥမတ္ရက္ကလည္းနီးေနေတာ့ ဟုိတယ္ေတြကအကုန္ Full House။ ေစ်းေတြကလည္းႀကီး။ ရတဲ့ဟိုတယ္ကိုပဲအျမန္ယူရေတာ့တာ။ ပိုက္ဆံကိုလည္း ေပသီးေခါက္ေနရၿပီ။ KLCC မွာႀကိဳက္တာေတြကိုသြားရည္တျမားျမားနဲ႔ပဲ စိတ္ျဖတ္ရတယ္။ ငါ၀ယ္လို႕မျဖစ္ဘူး ဆိုၿပီေတာ့။ အဲဒါနဲ႕အေပၚဆံုးထပ္ကိုေရာက္ေတာ့ စာအုပ္ဆိုင္ေတြ႕တယ္။ အတူသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္းကလည္း စာအုပ္ဆိုင္ဆိုရင္၀င္ေမႊေနက်။
၀င္ၾကည္႕ၾကတာေပါ့။ ကိုယ္ကေတာ့ မ၀ယ္ဘူးလို႕စိတ္ျဖတ္ၿပီးသားဆိုေတာ့ လိုက္ၾကည္႕မေနဘဲ ၀င္ေပါက္နားမွာပဲ ထိုင္စရာရွာၿပီးေတြ႕တဲ့စာအုပ္ဆြဲဖတ္ေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ကိုယ့္ေဘးေတြေရွ႕ေတြ အကဲခတ္ၾကည္႕ေတာ့ လားလား ကိုယ့္လိုပဲစာအုပ္ထုိင္ဖတ္ေနတဲ့သူေတြအမ်ားႀကီး။ တခ်ိဳ႕ဆိုစာအုပ္ေလးေဘးခ်ၿပီး အိပ္မ်ားေတာင္ေနေသး။ စာအုပ္ဆိုင္ရဲ႕ပံုစံကိုေျပာျပရရင္ ၀င္လိုက္တာနဲ႕ညာဖက္ျခမ္းက သစ္သားနဲ႕ဆင့္လိုရိုက္ထားတယ္။ ေတာကေျမစိုက္အိမ္ေတြမွာ တစ္၀က္ ကဆင့္၊ တစ္၀က္ကေျမလိုေပါ့။ ဆင့္မရိွတဲ့ဘက္က စာအုပ္စင္ေတြခ်ည္းပဲ။ အဲဒီမွာ၀ယ္တဲ့သူေတြက၀င္ေရြးေနၾကတယ္။ ဒီဘက္ဆင့္ေပၚမွာေတာ့ စာအုပ္စင္ေတြရိွတယ္။ ထုိင္ဖတ္တဲ့သူေတြက မွီစရာတစ္ေနရာရွာၿပီး ထိုင္ဖတ္ေနၾကယ္။ အဲဒီလိုေတြ႕လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ေၾသာ္ ဒီလုိဖတ္တာခြင့္ျပဳထားတယ္ေပါ့ဆိုၿပီး ကိုယ္လည္းအက်အနဖတ္မယ္ဆိုၿပီး စာအုပ္သြားေရြး၊ ဖတ္ေနလုိက္တာ ေနာက္ဆံုး ၅နာရီထုိးေတာ့သူငယ္ခ်င္းကသြားၾကမယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္အထိေပါ့။

အဲဒီစာအုပ္ဆုိင္မွာဘာကိုသြားသတိရသလဲဆိုေတာ့ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခုပါ။ ဘယ္ကလဲဆိုတာေတာ့ သတိမရေတာ့။ အတိအက်လည္းမမွတ္မိေတာ့။ လူတစ္ေယာက္ကစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုႀကိဳက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္း၀ယ္ဖို႕ကလည္းပိုက္ဆံမရိွ။ သူကအဲဒီစာအုပ္ကိုအဲဒီဆုိင္မွာပဲ သြားသြားဖတ္ေနတယ္။ ေနာက္သူအဲဒီစာအုပ္ကို၀ယ္ဖို႕ေငြျပည္႕သြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဆိုင္ကုိသြားတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ သူ၀ယ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ကိုေရာင္းၿပီးဆိုတဲ့ဘက္ကိုပို႕ထားတယ္တဲ့။ သူကစိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ဆုိင္ရွင္ကိုသြားေမးတယ္။ ဆိုင္ရွင္ကဒီစာအုပ္ကိုသူလာလာဖတ္ေနတာ မၿပီးေသးလို႕သူဖတ္ၿပီးေအာင္ေစာင့္ေနတာ။ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕သေဘာက စာအုပ္ကိုဆိုင္မွာပဲဖတ္ဖတ္၊ ၀ယ္ၿပီးပဲဖတ္ဖတ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ဟာ အမွန္တကယ္စာဖတ္သူေတြအတြက္ပဲ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးေလးပါ။ ကၽြန္မအရမး္သေဘာက်ခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ ဦးေႏွာက္ေတြကလည္း မမွတ္မိေတာ့။ (အသက္ကလည္းႀကီးၿပီကိုး) :P
ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္နဲ႕ စာၾကည္႕တုိက္တစ္တုိက္ပိုင္ဖို႕ဆိုတာ ကၽြန္မရဲ႕ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ အိပ္မက္ေတြထဲမွာတစ္ခုေပါ့။ ကမာၻေပၚကစာအုပ္မ်ိဳးစံု၊ ဘာသာရပ္မ်ိဳးစံုအတြက္ စာအုပ္အမ်ိဳးအစားစံုလင္တဲ့ စာၾကည္႕တုိက္တစ္တုိက္ကုိကၽြန္မရဲ႕ၿမိဳ႕ေလးမွာတည္ေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာလူတုိင္းမေရြး၊ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ကို ကိုယ္မ၀ယ္ႏိုင္လို႕မဖတ္ရဘူးဆိုတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္မဆိုလည္း အခုခ်ိန္အထိ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့စာအုပ္ေတြ႕ရင္ ေနာက္ေက်ာလွန္၊ တန္ဘိုးၾကည္႕၊ ျပန္ခ်ထားဆိုတာႀကီးကို ခါးသီးလွၿပီ။ အဲဒီေတာ့ လူတိုင္းကို္ယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ကိုအခမဲ့ဖတ္ခြင့္ရတဲ့ စာၾကည္႕တိုက္တစ္ခု။ ကိုယ္တိုင္၀ယ္သိမ္းထားခ်င္တဲ့သူေတြ အတြက္ လိုခ်င္တဲ့စာအုပ္မွန္သမွ်ရိွတဲ့၊ မရိွရင္လည္း မွာေပးတဲ့ဆားဗစ္ေပးႏိုင္မယ့္ စာအုပ္ဆိုင္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ဆိုတာ ကၽြန္မရဲ႕အိပ္မက္တစ္ခုေပါ့။ ကၽြန္မကိုေရွ႕ဆက္ဖုိ႕အားအင္ေတြေပးတဲ့အိပ္မက္ေလးေတြ အသက္၀င္လာဖို႕ေစာင့္စားရင္းနဲ႕ ကၽြန္မၿမိဳ႕ေလးမွာ ကၽြန္မနာမည္နဲ႕စာၾကည္႕တိုက္တစ္တိုက္ေပၚလာဖုိ႕ ဆုေတာင္း ေပးၾကပါဦးေနာ္။

ေမ့သမီး